… onze wekelijkse vrijwilligers
Terwijl er op deze website regelmatig verslag wordt uitgebracht over onze zendingen noodhulp naar onze twee belangrijkste verdeelcentra in Oekraïne past het om ook eens de ‘engelen in hangar 42’ in de kijker te plaatsen. Het zijn onze wekelijkse vrijwilligers die ervoor zorgen dat we deze tonnen hulpgoederen kunnen versturen. Zij selecteren en maken alles verzendingsklaar zodat alles goed aankomt: kleinere stukken of hoeveelheden van kleding, schoenen, schoolgerief, huishoudgerief, naai gerief, speelgoed, enz. worden door de vrouwelijke vrijwilligers ingepakt terwijl de mannen instaan voor de grote of zwaardere stukken, zoals medische onderzoekstafels of grotere hoeveelheden aan klein medisch materiaal, hygiënische producten en voeding.
We tellen een tiental vrijwilligers in de vrouwelijke afdeling en een zevental in de mannelijke afdeling. Al is deze ogenschijnlijke scheiding van werken niet al te letterlijk te nemen. Tijdens de koffiepauze komen ook alle vrijwilligers samen voor een gezellig onderonsje bij lekker zelfgemaakte versnaperingen. Deze wekelijkse vrijwilligers verdienen écht meer dan één pluim op hun hoed omdat ze zowel de vrieskou in de winter als de hoge zomertemperatuur trotseren om toch hun min of meer ‘gespecialiseerde bijdrage’ te leveren. Want elke vrijwilliger heeft zo min of meer zijn ‘specialiteit’ in de ganse groep.
Alleen al tijdens de 8 maanden van dit werkjaar zijn er bijna 70 ton hulpgoederen (precies door Jos geteld: 69,232 ton) verstuurd, dus ook door de handen gegaan van onze wekelijkse vrijwilligers: een duidelijke illustratie van hun sterke gedrevenheid om de noodlijdende bevolking in Oekraïne te helpen. Tegelijkertijd beleven ze ook écht deugd aan hun samenwerken. Moge het zo nog lang doorgaan en er telkens nieuwe ‘engelen’ opdagen wanneer anderen het om gezondheidsredenen moeten laten afweten ofwel – soms onverwacht -wegvallen door hun overstap naar de onzichtbare eeuwige werkelijkheid, althans voor wie met een ‘gelovige bril’ naar het einde van dit leven in deze wereld kijkt. Aan deze laatsten wordt telkens nog gedacht bij een bijzondere viering of herdenking, zoals bij ons 25 en 30-jarig bestaan.
Wie bij OPE dus vrijwilligerswerk deed, wordt nooit meer vergeten!