Tijdens dit tweede halfjaarlijks gebedsmoment, dat in het teken van de hoop stond, mochten we Bart Baeten gedenken. Hij was onze geliefde vrijwilliger, wekelijkse medewerker in de hangar gedurende vele jaren en zolang zijn gezondheid het toeliet, plus telkens present voor het laden van de noodhulp voor Oekraïne. Verschillende vrijwilliger, collega’s-Laders, zijn opgekomen, wat ongetwijfeld ook door zijn echtgenote, Marita, gewaardeerd werd. In onze vrijwilligersvereniging word je niet vergeten, al ben je vertrokken naar de onzichtbare andere kant van deze wereld, waar we allemaal eens worden verwacht. Hoopvol is de gedachte dat de liefde sterker is dan de dood. God heeft het laatste woord. Dit is het goede nieuws, dat Zijn Goddelijke Zoon, Jezus, ons is komen brengen. Hij nodigt ons uit – verplicht niemand – om Hem te vertrouwen, naar Hem te luisteren. Zodat we ook éénmaal onze geliefden mogen weerzien.
Zeer kort vóór dit gebedsmoment plaats vond, is ook Flora van Huffelen-Reyniers overleden. We hebben haar eveneens herdacht. In 1993 stond Flora mee aan de wieg van het Oekraïne-Project-Edegem. Zij had de leiding van de hulpgoederenactie, toen we alles verzamelden aan de hoek van de Prins Boudewijnlaan en de Drie Eikenstraat. (Van haar heb ik helaas geen foto kunnen bekomen.)
Tijdens dit gebedsmoment hebben we, hoe kan het ook anders, bijzonder gedacht of gebeden voor al de oorlogsslachtoffers en de meest kwetsbaren in Oekraïne en voor de vrede wereldwijd.
Hopelijk is dit moment inspirerend geweest voor onze verdere levens- of pelgrimstocht in deze wereld, een rustig moment in ons druk bestaan, een bijdrage tot een hoopvoller perspectief en gelukkiger leven.
Nogmaals hartelijk dank voor jullie aanwezigheid en hopelijk tot een volgende keer!
(LB)